figura stylistyczna

См. также в других словарях:

• figura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. figuraurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kształt postaci ludzkiej; sylwetka, postawa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dobrą figurę. Chłopięca figura. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• figura — ż IV, CMs. figuraurze; lm D. figuraur 1. «postać ludzka lub zwierzęca wyobrażona w malarstwie lub rzeźbie; posąg, statua; gwarowe i potoczne: krzyż, posąg, przydrożna kapliczka umieszczane w miejscach otwartych (przy drogach, na placach itp.) i… …   Słownik języka polskiego

• amplifikacja — ż I, DCMs. amplifikacjacji; lm D. amplifikacjacji (amplifikacjacyj) 1. lit. «figura stylistyczna polegająca na zastąpieniu danego wyrazu innym bliskoznacznym, ale nadającym mu odmienną barwę emocjonalną; figura stylistyczna polegająca na… …   Słownik języka polskiego

• stylistyczny — «w języku, literaturze: dotyczący stylu, związany ze stylem» Analiza stylistyczna. Badanie, ćwiczenie stylistyczne. Środki stylistyczne. Figura stylistyczna. Chwyt, efekt stylistyczny. Błąd stylistyczny. Warianty stylistyczne. Robić poprawki styl …   Słownik języka polskiego

• anadiploza — ż IV, CMs. anadiplozazie; lm D. anadiplozaoz lit. «figura stylistyczna polegająca na zaczynaniu zdania, członu zdania lub wersu wyrazem, który znajdował się na końcu lub pod koniec poprzedniego» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• anafora — ż IV, CMs. anaforaorze; lm D. anaforaor lit. «figura stylistyczna polegająca na rozpoczynaniu tym samym wyrazem lub kilkoma wyrazami kolejnych zdań, części zdań, wersów, zwrotek itp.» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• annominacja — ż I, DCMs. annominacjacji; lm D. annominacjacji (annominacjacyj) lit. «figura stylistyczna polegająca na zestawianiu wyrazów o podobnym brzmieniu a innym znaczeniu; aluzja oparta na podobieństwie wyrazów, jednakowym brzmieniu wyrazu pospolitego i …   Słownik języka polskiego

• antonomazja — ż I, DCMs. antonomazjazji; lm D. antonomazjazji (antonomazjazyj) lit. «figura stylistyczna polegająca na zastępowaniu nazwy osobowej nazwą pospolitą lub odwrotnie, np. Warszawa zamiast stolica» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• antymetabola — ż I, DCMs. antymetabolali; lm D. antymetabolaol lit. «figura stylistyczna o konstrukcji symetrycznej polegająca na użyciu tych samych wyrazów w zmienionym porządku; może się łączyć ze zmianą sensu na przeciwny, często ma zabarwienie ironiczne lub …   Słownik języka polskiego

• epanadiploza — ż IV, CMs. epanadiplozazie; lm D. epanadiplozaoz lit. «figura stylistyczna polegająca na tym, że w zdaniu złożonym z dwóch członów początkowy wyraz pierwszego członu powtarza się na końcu drugiego, np. Miasto sprawiało na nim ogromne wrażenie, a… …   Słownik języka polskiego

• epanalepsa — ż IV, CMs. epanalepsasie; lm D. epanalepsaeps lit. «figura stylistyczna polegająca na powtarzaniu wyrazu lub zespołu wyrazów nie bezpośrednio, lecz po innych wyrazach wtrąconych, albo na zaczynaniu i kończeniu tym samym wyrazem zdania lub wersu,… …   Słownik języka polskiego